Juridische tweedelijnsbijstand

Voorwaarden

U kunt een beroep doen op tweedelijnsbijstand als:

• uw inkomen niet hoger is dan de vastgelegde inkomensgrenzen
• u onder een bepaalde categorie valt (minderjarigen, leefloners, huurders van een sociale woning, gedetineerden, ...).

Als er geen tegenbewijs is (het bureau voor juridische bijstand kan aanvullende bewijsstukken opvragen), worden bepaalde categorieën van personen op grond van hun situatie beschouwd als personen van wie de bestaansmiddelen onvoldoende zijn. Zij kunnen volledig kosteloze juridische bijstand krijgen als ze bepaalde bewijsstukken voorleggen. Het gaat om:

• personen die een leefloon of maatschappelijke hulp (OCMW) ontvangen
• personen die een inkomensgarantie voor ouderen ontvangen (Federale Pensioendienst)
• personen die een inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met een handicap ontvangen (met uitzondering van de integratietegemoetkoming) (DG Personen met een handicap)
• personen die een kind ten laste hebben dat recht geeft op gewaarborgde kinderbijslag
• huurders van een sociale woning die in het Vlaamse Gewest en in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest een huur betalen die overeenkomt met de helft van de basishuurprijs of die in het Waalse Gewest een minimumhuur betalen
• gedetineerden
• beklaagden als bedoeld in de artikelen 216quinques tot 216septies van het Wetboek van Strafvordering (procedure tot onmiddellijke verschijning)
• geesteszieke personen, wat de toepassing van de wet van 26 juni 1990 betreffende de bescherming van de persoon van de geesteszieke betreft
• personen van vreemde nationaliteit, enkel wat de indiening van een verzoek tot regularisering van verblijf betreft, of van een administratief of rechterlijk beroep tegen een beslissing die werd genomen met toepassing van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen
• asielaanvragers of personen die een aanvraag indienen tot het verkrijgen van het statuut van ontheemde
• personen belast met overmatige schulden met het oog op de inleiding van een procedure van collectieve schuldenregeling.

Minderjarigen worden, na het tonen van hun identiteitskaart of van een ander document waaruit hun staat blijkt, beschouwd als personen van wie de bestaansmiddelen onvoldoende zijn (op onweerlegbare wijze, ofwel: zonder mogelijkheid om het tegenbewijs te leveren).